ศาสนธานีศรีรังคาม

จากตลาดคานธี   ขึ้นรถเมล์ตั้งใจจะไปศาสนธานีศรีรังคาม
ระหว่างทางเจอโบสถ์คริสต์หลังใหญ่ เลยลงรถเมล์  แวะเข้าไปดูหน่อย

นั่งในโบสถ์พักใหญ่ จึงออกมาต่อรถเมล์หน้าโบสถ์
รถเมล์แน่นมาก  สภาพเหมือนรถเมล์ร้อนในชั่วโมงเร่งด่วนที่กรุงเทพฯบ้านเรา
ค่าโดยสารคนละ 4 รูปี

ถึงศรีรังคาม
เป็นศาสนธานีที่ใหญ่โตอลังการมาก
ถือเป็นเทวาลัยฮินดูที่ใหญ่ที่สุดในอินเดีย
มีกำแพงล้อมถึง 7 ชั้น
คนต่างศาสนาเข้าไปได้เพียงประตู (โคปุรัม) ที่ 4
ลึกเลยไปกว่านั้นเข้าได้เฉพาะชาวฮินดู

ระหว่างทางเข้าไป มีร้านค้าขายเครื่องบูชาเทพเจ้ามากมาย
กำแพงชั้นที่ 4  ต้องเสียเงินค่าเข้าไปคนละ 10 รูปี
(มีจุดชมวิว ต้องขึ้นบันไดไป)
ข้างในมีวิหารเสาพันต้น
ชาวฮินดูเข้าไปทำพิธีไหว้เทพเจ้ากันเนืองแน่น
เหมือนเป็นกิจวัตรประจำวันปกติของพวกเขา

                             วัวตัวนี้เดินอยู่ตรงทางเข้า ผู้คนแต้มสีทั่วตัว ทาเขา แสดงความนบนอบ


กำแพงชั้นนี้ต้องถอดรองเท้าฝากไว้ด้านนอก
และด้วยประสบการณ์ของผู้นำทางของเรา
ที่บอกให้พกถุง "ค่อบแค่บ" ขนาดใหญ่หน่อยติดกระเป๋าไว้เสมอ
ก็เพื่อใส่รองเท้า และพกเอาติดตัวเข้าไปด้วยนี่เอง

ช่วงที่นั่งพัก มองดูผู้คนเดินไปมาอยู่ข้างใน มีคนเข้ามาถามว่าเรามาจากไหน
พอบอกว่าไทยแลนด์ เขาบอกเราว่าวันนี้ก็มีปริ๊นเซสจากไทยแลนด์มาที่นี่ด้วยนะ
ถามชื่อปริ๊นเซสเขาก็ไม่รู้เรื่องแล้ว
เลยไม่รู้ว่าเป็นองค์หญิงท่านไหนเสด็จมา

ออกจากศรีรังคามราว 6 โมงเย็น
รอขึ้นรถเมล์กลับที่พัก  คนเยอะมากๆ
ป้าคนหนึ่งเดินเข้ามาหา  ส่งภาษา ฟังกันไม่รู้เรื่อง แต่ก็เดาความหมายได้
ว่าขอฝากกระสอบใบโตสองใบนี้หน่อยนะ  แล้วนางก็วิ่งจู๊ดหายไปเลย

สักพักใหญ่นางกลับมาพร้อมสามล้อคันหนึ่ง
นางทำท่ามองหาเราอยู่  จะขอบคุณหรือไงไม่รู้
เรามายืนพิงราวเหล็กด้านหลัง ถัดจากจุดเดิมหน่อย นางคงจะมองไม่เห็น