แม่บ้านชานเมือง (4)

ฉันทำสบู่ใช้เองมานานหลายปี

เชื่อว่าคนที่ทำสบู่ใช้เอง จะไม่อยากซื้อสบู่ตามท้องตลาดมาใช้อีกเลย

สบู่ธรรมชาติทำไม่ยาก

มีคนเขียนหนังสือออกมาบ้าง

เล่มที่ฉันใช้อ้างอิงอยู่เป็นของคุณคมสัน หุตะแพทย์

เป็นหนังสือดีในเครือวารสารเกษตรกรรมธรรมชาติ

มีรายละเอียดต่างๆครบถ้วน
ตั้งแต่วัสดุอุปกรณ์  วัตถุดิบต่างๆ
รวมทั้ง"สูตร" การคำนวณ  และวิธีทำ

แต่สำหรับคนที่ยังไม่เคยทำ แม้จะอ่านหนังสือแล้ว ก็ยังนับว่ายากอยู่เมื่อเริ่มต้น

และคนที่จะทำให้ดีได้ ก็ต้องอาศัยประสบการณ์ลองผิดลองถูก

เรียนรู้ด้วยตนเองหลายๆครั้ง  เสียหายมากบ้าง น้อยบ้าง

กว่าจะลงตัวก็ต้องใช้เวลาระยะหนึ่ง

ฉันทำสบู่ใช้เองมาแล้ว 7 ปี
ก็ยังรู้สึกว่าทำได้ไม่ดีพอ
ยังมี"ความลับ"บางอย่าง ที่เข้าไม่ถึง

ทั้งที่ทำสูตรเดิมทุกอย่าง
ผลลัพธ์บางครั้งกลับไม่เหมือนเดิม
บางครั้งกรอบ  บางครั้งไม่ยอมจับตัว
บางครั้งกวนแค่ 5-10 นาทีก็ข้นแล้ว
แต่บางครั้งเกือบชั่วโมงก็ยังไม่มีเค้า

แต่โดยรวมๆก็ยังพอใจกับคุณภาพ
และมั่นใจพอที่จะทำให้คนอื่นใช้ด้วย

ฉันคิดว่าเริ่มต้น  ต้องมี"ใจ"ที่อยากจะทำก่อน

เพื่อนสาวคนหนึ่งของฉันถึงกับบอกว่า

วันไหนอารมณ์ไม่ดี อย่าทำ

จริงของเธอ

วันไหนหงุดหงิด  ไม่สบาย  ร้อนอกร้อนใจ

อย่าคิดกวนสบู่

อธิบายเป็นเหตุผลออกมาไม่ได้

รู้แต่ว่ามันจะออกมาไม่ค่อยดี

อย่างนี้คนที่ต้องทำขาย คงรออารมณ์อย่างเราไม่ได้

ทำไม่ทัน เจ๊งกันพอดี

คนที่ทำขาย คงต้องอาศัยเครื่องไม้เครื่องมือ
ที่สามารถทำได้ในปริมาณมากกว่านี้
วิธีที่ฉันทำอยู่  เป็นงานแฮนด์เมดจริงๆ
ครั้งหนึ่งๆ กวนสบู่ได้แค่ 8-9 ก้อน  ใช้เวลาครึ่งวัน
ไม่ทันกิน..
เหมาะกับชีวิตแบบช้าๆ  ไม่รีบร้อนไปไหน
ทำเอง ใช้เอง และพยายามพึ่งตัวเอง

ไม่รู้จะมีใครรู้สึกเหมือนฉันบ้างไหม..

การทำสบู่เหมือนเป็นพิธีกรรมเล็กๆที่มีผลทางใจอย่างหนึ่ง

เหมือนได้ชำระ สะสางความสกปรก

ในซอก ในหลืบที่หมักหมมอยู่ภายในด้วยตัวเอง
ไม่ใช่แค่ความสกปรกทางกาย
แต่ยังรู้สึกเหมือนได้ชำระจิตใจไปด้วย

มีความผ่อนคลาย ความเบาสบายอยู่ในที
จากกลิ่นหอมของน้ำมัน และน้ำหอม
สมาธิที่ต้องจดจ่อเวลากวนน้ำมัน   กว่าจะเริ่มจับตัวเป็นสบู่
ห้ามหยุด  ห้ามวอกแวก วุ่นวาย
จึงควรทำในที่่ที่สงบพอควร

งานเล็กๆ ที่อยู่ในวิถีแห่งการชำระสะสาง
ขอบคุณที่ได้ค้นพบ