วันพฤหัสบดีที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2557

ถอดรหัส






วันเกิดปีนี้ตื่นมาพร้อมกับอาการป่วยไข้
เวียนหัวจนต้องกินยาสองขนานพร้อมๆกัน
ยาหอมของอุทัยธานี เจ้าเก่า
และยาแก้เวียนเจ้าประจำอีกเหมือนกัน

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ฉันรู้สึกเสมอว่า "เขา"ดูแลฉันอยู่

วันนี้เขามาเตือนฉันในวันเกิดด้วยอาการป่วยไข้
ถอดรหัสว่าเขามาเตือน มาบอก
ถึงระยะเวลาเดินทางของชีวิต
ที่มันอาจไม่ได้ทอดยาว หรือราบรื่น มีพลังไปอีกเท่าใดนักแล้ว

จะทำอะไรก็รีบทำซะ

หลายปีที่ผ่านมา  ฉันไม่ได้ทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน
และมักรู้สึกว่าเวลาที่เหลือเป็นเวลาของการสะสาง

สะสางบ้านไม่เสร็จสักที
บ้านยังคงรกไปด้วยข้าวของ(ที่มักคิดว่ามันยังใช้ประโยชน์ได้)
ครัวยังคงไม่ถูกใจแม่บ้าน หาที่แขวนหม้อ แขวนกระทะไม่ได้สักที
ครกหินต้องการพื้นรองรับการกระแทกกระทั้นเวลาตำ
เรื่องมโนสาเร่ในครัว ที่ยังสะสางไม่ได้หลายเรื่อง
ฯลฯ

สองปีที่ผ่านมา ความตายของคนใกล้ชิดชี้ให้เห็นว่า
การไม่ได้สะสางเรื่องที่ควรสะสางไว้ก่อนตาย
มันทำให้เกิดปัญหากับคนข้างหลังมากมาย

จึงยิ่งต้องสะสางเสียให้เสร็จ

บางครั้งถึงกับรู้สึกว่า
เวลาในชาติหนึ่งนี้น้อยเกินไป
เพราะมีอะไรอีกมากมายหลายอย่างที่อยากทำแล้วยังไม่ได้ทำ
แต่บางครั้งก็อดบอกตัวเองไม่ได้ว่า
ชาติหนึ่งนี้ก็เกินพอแล้ว  ฉันไม่อยากเกิดอีกแล้ว

บางที"เขา"ก็บอกอะไรกับฉันในเชิงสัญญลักษณ์
ช่วงที่ชีวิตเหน็ดเหนื่อยมากๆ
ถนนหน้าบ้านขรุขระ  เป็นหลุมเป็นบ่อ  รถเคยแหนบหลุด
สะพานขาด น้ำท่วมสะพานข้ามไม่ได้

ฤดูฝนเมื่อ 2-3 ปีก่อน รถเคยติดหล่ม
ต้องขอให้ใครหลายคนมาช่วยฉุด ช่วยลากขึ้นจากหล่มหลุม

แต่ในวันที่ฟ้าเริ่มโปร่ง  ภาระเริ่มผ่อนคลาย
จู่ๆ ก็มีช่างขนหินขนทรายมาทำถนนหน้าบ้านให้
ปุบปับๆ ทำกันอย่างรวดเร็วในเวลาไม่กี่วัน  แล้วก็หายตัวไป

เพราะที่อื่นทำไปหมดแล้ว
มีเงินงบประมาณเหลือจึงได้รับความเมตตาให้มาทำที่นี่ !!

ฉันไม่เคยเรียกร้องเอาอะไรจากใคร
ใครจะว่าไม่รักษาสิทธิ์ฺก็แล้วแต่
มันเหนื่อย..
เมื่อเลือกที่จะอยู่ชายขอบ ก็ต้องยอมรับที่จะได้อะไรทีหลัง
และ"เขา" ก็ไม่เคยยุให้ฉันโวยวาย เรียกร้องเอาอะไรกับใคร

เขาเป็นใครไม่รู้...
ฉันเพียงแต่รู้สึกว่าเขาอยู่ไม่ไกล
พูดอีกอย่างว่า ฉันอยู่ในสายตาเขาตลอด

สองเดือนก่อนฉันก้าวพลาด ลื่นไถล อยู่หน้าบ้าน
เจ็บปวดจนเห็นเดือนเห็นดาว
ขาบวม เดินแทบไม่ได้นานนับเดือน

เขาดุฉันว่าอายุมากแล้ว  ชีวิตต้องช้าลง
จะทำอะไรฉึบฉับรวดเร็วตามใจตัวเองไม่ได้อีกต่อไป
สติ และสติจงอยู่กับตัวตลอดเวลา


เขาคอยบอก คอยเตือน คอยรั้ง
บางครั้งบอกดีๆ   บางครั้งก็โบยตีให้เจ็บปวด
มีรูปแบบและวิธีการอันหลากหลาย
เพื่อให้คนดื้อดึงอย่างฉันหลาบจำ









ฉันมีหน้าที่เพียงถอดรหัสของเขาออกมาให้ได้เท่านั้น









ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น